حدیث هفته
پبامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند:
ثلاثةٌ يُحِبُّهُم اللّه ُ و يَضحَكُ إلَيهِم و يَستَبشِرُ بهِم:
الذي إذا انكَشَفَ فئةٌ قاتَلَ وَراءَها بنَفسِهِ للّه ِِ عَزَّ و جلَّ فإمّا أن يُقتَلَ و إمّا أن يَنصُرَهُ اللّه ُ تعالى و يَكفِيَهُ، فيقولُ: انظُرُوا إلى عبدِي كيفَ صَبَرَ لي نفسَهُ،
و الذي له امرَأةٌ حَسناءُ و فِراشٌ لَيِّنٌ حَسنٌ فَيَقُومُ مِن اللَّيلِ فَيَذَرُ شَهوَتَهُ فَيَذكُرُني و يُناجِينِي و لَو شاءَ رَقَدَ،
و الذي إذا كانَ في سَفَرٍ و كانَ مَعهُ رَكبٌ فَسَهِرُوا و نَصِبُوا ثُمّ هَجَعُوا فقامَ مِن السَّحَرِ في سَرّاءَ أو ضَرّاءَ.
سه نفرند كه خداوند آنها را دوست دارد و به رويشان مى خندد و از وجودشان خوشنود است:
كسى كه هرگاه با گروهى از دشمنان خدا رو برو شود ، در راه خداوند عزّ و جلّ جانبازى مى كند تا آن كه يا كشته شود يا خداوند متعال او را پيروز گرداند و از شرّشان نگه دارد. پس خداوند فرمايد: بنگريد به بندهام كه چگونه براى من جانبازى كرد.
و کسى كه زنى زيبا دارد و بسترى نرم و گرم، اما نيمه شب از خواب برمىخيزد و شهوتش را وا میگذارد و مرا ياد مىكند و با من به راز و نياز مى پردازد، در صورتى كه مى توانست در بستر بيارمد.
و كسى كه در سفر است و همسفرانش شب تا دير هنگام از هر در سخنى مى گويند و يا راه مىسپارند و چون خسته شدند، مى خوابند، اما او در خوشى يا ناخوشى سحر را به عبادت برمىخيزد.
میزان الحکمه، جلد ۶،حدیث۱۰۹۰۳
أَعُوذُ باللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ.